Kolejne miesiące pokazują, że prędko zagrożeń nie zabraknie w energetyce. Że nie będzie w najbliższym czasie sposobności zmiany tytułu Ścieżki 3 z „zagrożenia” na „Prawo elektryczne”, na przykład. A byłaby to bardzo pożądana zmiana, bo przecież im więcej byłoby Prawa elektrycznego tym mniej byłoby zagrożeń. W czerwcu jednym z głównych tematów Ścieżki 3 była agencja NABE.

We wrześniu temat ten niestety wraca, i to w groźniejszej postaci. Tej sprawie jest poświęcone Słowo od Koordynatora Rady Programowej (na sierpniowej Ścieżce 3) w postaci krótkiego artykułu „NABE (Narodowa Agencja Bezpieczeństwa Energetycznego) na przełomie sierpnia i września 2021” sprowokowanego umową w sprawie utworzenia NABE, podpisaną 23 sierpnia 2021 r. przez spółki energetyczne PGE, Tauron, Enea, Energa i ZE PAK oraz rząd (Skarb Państwa).

Monitorowanie zagrożeń jest konieczne, ale nic nie daje, jeśli nie pobudza potrzebnych rozwiązań, zdolnych skonfrontować się z zagrożeniami. Złowieszczość mechanizmu narastającej polskiej eskalacji zagrożeń polega na tym, że za pomocą propagandy medialnej (szeroko rozumianej) utrwala się w przestrzeni publicznej błąd poznawczy, że podmioty zasiedziałe (establishment polityczno-korporacyjny niezdolny do podwyższenia swoich kompetencji) i odbiorcy (nie wykazujący inicjatywy w zakresie swojej transformacji energetycznej) wymagają ochrony przed skutkami wygaszania rynków końcowych energetyki WEK-PK. Dlatego konieczne jest zablokowanie środkami politycznymi rozwoju rynków elektroprosumeryzmu. I w rezultacie na coraz podatniejszy grunt trafia przekaz, że UE i świat są na błędnej drodze.

Skonfrontowanie zagrożeń i przeciwstawiających się im rozwiązań w artykule Koordynatora na sierpniowej Ścieżce 3 platformy PPTE2050 prowadzi do trójkąta głównych oddziaływań procesowych: rządowo-korporacyjna kreacja NABE (Ścieżka 3) – oddolna budowa infrastruktury rynków elektroprosumenckich przez elektroprosumentów oraz pretendentów-innowatorów z sektora MMSP i samorządy (Ścieżka 2) – senacka inicjatywa ustawy Prawo elektryczne wspomagana przez środowiska Ścieżek 1 i 2).

Rada Programowa

Radosław Gawlik – zagrożenia widziane ze środka sektora NGO
Igor Muszyński – zagrożenia widziane ze środka praktyki tworzenia i stosowania regulacji prawnych, spojrzenie prawnika
Jan Popczyk – (koordynator Rady) – zagrożenia w perspektywie analizy systemowej
Paweł Ruszkowski – zagrożenia w perspektywie procesów społecznych, spojrzenie socjologa