Urodził się 21 września 1945 r. w miejscowości Ślęcin w ówczesnym województwie kieleckim. W 1970 r. ukończył studia magisterskie na Wydziale Elektrycznym Politechniki Śląskiej na kierunku elektrotechnika. Od 1970 r. do 2016 r. był zatrudniony w Politechnice Śląskiej z wyjątkiem okresu pełnienia funkcji prezesa Polskich Sieci Elektroenergetycznych SA. W 1970 r. rozpoczął studia doktoranckie i podjął pracę na stanowisku asystenta. Cztery lata później uzyskał stopień doktora, a w 1979 r. stopień doktora habilitowanego. W 1987 r. nadano mu tytuł profesora, a w 1997 r. objął stanowisko profesora zwyczajnego na Politechnice Śląskiej. Inicjator i kierownik studiów podyplomowych Rynek Energii na tej uczelni^[2].

Specjalista z zakresu transformacji energetycznej, generacji rozproszonej, odnawialnych źródeł energii i prosumeryzmu w elektroenergetyce. Pionier statystyki, probabilistyki i optymalizacji w sieciach elektroenergetycznych. Współautor projektu transformacji energetycznej Polski oraz uczestnik jego wdrażania. W 1990 r. pełnił funkcję przewodniczącego sejmowego zespołu ds. reformy polskiego systemu elektroenergetycznego i zainicjował powstanie Polskich Sieci Elektroenergetycznych. W latach 1998–1999 pełnił funkcję doradcy Ministra Finansów Leszka Balcerowicza, a w latach 1995–1999 doradcy Górnośląskiego Zakładu Elektroenergetycznego (obecnie Oddział w Gliwicach Tauron Dystrybucja). W latach 1994–1995 przewodniczący organizacji CENTREL, która za jego kadencji doprowadziła do połączenia systemu elektroenergetycznego Grupy Wyszehradzkiej z systemem elektroenergetycznym Europy Zachodniej. Członek Komitetu Energetyki PAN (od 1990 r.). Członek Sekcji Systemów Elektroenergetycznych Komitetu Elektrotechniki PAN (od 1985 r.). Członek SEP (od 1968 r.). Członek Komitetu Energetycznego przy Radzie Gospodarczej i Społecznej ONZ^[2]. Dyrektor wykonawczy UNIPEDE jako reprezentant państw Europy Środkowej i Wschodniej (1995 r.). Członek organizacji międzynarodowych: Komitet Energetyczny w Komitecie Gospodarczym Europy ONZ - Genewa, WEC - Londyn, CIGRE - Paryż (1988-1995).

Po 1995 r. współuczestniczył w tworzeniu czterech firm i zarządzaniu nimi na stanowiskach prezesa lub przewodniczącego rady nadzorczej: Partner na Rynku Energii (firma konsultingowa, stanowisko prezesa od utworzenia w 1995 r. do 2001 r.), Polskie Elektrownie Gazowe (firma inwestycyjno-konsultingowa, stanowisko prezesa od utworzenia w 2001 r. do 2007 r.), Infrastruktura Gminna Grupa Zachód (firma inwestycyjno-logistyczna, funkcja przewodniczącego rady nadzorczej od utworzenia w 2002 r. do 2005 r.), eGmina Infrastruktura Energetyka (firma innowacyjna-edukacyjna, funkcja przewodniczącego rady nadzorczej od utworzenia w 2006 r.). Jako przedstawiciel firmy Partner na Rynku Energii wspólnie z firmą WINUEL SA i Politechniką Śląską utworzył w 1998 r. portal internetowy Centrum Informacji o Rynku Energii CIRE.

Twórca koncepcji Transformacji Energetycznej w Trybie Innowacji Przełomowej do Elektroprosumeryzmu. Stworzył i prowadził od 2006 r. Konwersatorium Inteligentna Energetyka. W latach 2013–2018 tworzył elektroniczną Bibliotekę Źródłową Energetyki Prosumenckiej, którą przekształcił w Powszechną Platformę Transformacyjną Energetyki 2050. W 2018 r. opublikował triplet paradygmatyczny Transformacji Energetycznej w Trybie Innowacji Przełomowej do Elektroprosumeryzmu (TETIPE). W 2024 r. opracował Białą Księgę transformacji energetycznej do elektroprosumeryzmu wydaną pod auspicjami Senackiej Komisji Nadzwyczajnej do spraw Klimatu.

Za zasługi w dziedzinie elektroenergetyki został uhonorowany Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski^[2]. Laureat nagrody Kreator Nowej Energetyki^[9]. Członek honorowy Stowarzyszenia Elektryków Polskich.

Zmarł 13 września 2024 w Gliwicach, pochowany został na tamtejszym Cmentarzu Centralnym[1].