budowa kryzysowej odporności elektroprosumenckiej JST maj 2021
budowa kryzysowej odporności elektroprosumenckiej JST maj 2021
Słowo od Koordynatora Rady Programowej na majową Ścieżkę 2 w postaci embrionalnej wersji Słownika Encyklopedycznego Elektroprosumeryzmu stanowi pierwszy krok w jego (Słownika) rozwoju. Umieszczenie tej embrionalnej wersji na ścieżce 2 ma głęboki sens. Jest wyrazem tego, że o elektroprosumeryźmie w maju 2021 trzeba mówić już głównie w perspektywie praktycznej, w przestrzeni pretendentów do rynków elektroprosumeryzmu. I wynika także stąd, że na platformie PPTE2050 pretendenci ci już są. Że jest do kogo, z nazwy/nazwiska, skierować Słownik (a nie tylko w otwartą przestrzeń potencjalnych zainteresowanych).
Oczywiście, tę wersję Słownika trzeba także, równolegle, adresować na Ścieżki 1 i 3. W dodatku, na wszystkie trzy Ścieżki trzeba ją adresować w maju i (milcząco) w kolejnych miesiącach i latach, bo Słownik powinien być tworzony przez trzy kolejne dekady jako dzieło zbiorowe. Dzieło, czyli Słownik w tej koncepcji nie może być tworzony w trybie chaosu.
Musi być tworzony w trybie budowania wiedzy, charakterystycznym dla nauki (Ścieżka 1). W tej perspektywie najważniejsza na ścieżce 1 jest konsolidacja tripletu paradygmatycznego poprzez budowanie jego technik weryfikacyjnych dla potrzeb transformacji TETIP do elektroprosumeryzmu.
Dalej, Słownik musi być tworzony w trybie budowania kompetencji, charakterystycznym dla pretendentów (Ścieżka 2). Pretendentów mających produkty i usługi na rynki elektroprosumeryzmu. Przede wszystkim na rynek pierwszy: wschodzący rynek energii elektrycznej RCR, w szczególności funkcjonujący na poziomach napięciowych nN i SN systemu KSE.
Wreszcie, Słownik musi być tworzony w trybie monitorowania (strategicznego, nie operacyjnego) zagrożeń przez tych, którzy mają historyczne, rozległe doświadczenie w energetyce, zatem mogą się kompetentnie wypowiadać w strategicznych zagadnieniach. Ale także przez tych, którzy w swoim genotypie mają zapisane monitorowanie instytucjonalnych zagrożeń, mianowicie przez sektor NGO (Ścieżka 3).
Rada Programowa
Leszek Drogosz – z-ca dyr. Biura Infrastruktury m. st. Warszawy (menedżer transformacji energetyki warszawskiej do elektroprosumeryzmu 2050, prezes Polskiej Sieci Energie Cites) Jan Grześkowiak – menedżer transformacji TETIP2050, współtwórca Ostrowskiego Rynku Energii (obszary wiejsko-miejskie z potencjałem autonomizacji na infrastrukturze sieci rozdzielczych) Andrzej Jurkiewicz – prezes, właściciel firmy eGmina Infrastruktura Energetyka (transformacja ciepłownictwa do elektroprosumeryzmu) Zdzisław Konopka – założyciel, wiceprezes, współwłaściciel firmy rodzinnej ELKON (elektrotechnologie procesowe, zautomatyzowane w środowisku energoelektroniki) Robert Lewandowski – burmistrz gminy Żmigród, przewodniczący konwentu wójtów i burmistrzów powiatu trzebnickiego, członek Rady Dolnośląskich Parków Krajobrazowych